Full Text / Transcription of https://coleccion.aw/show/?BNA-DIG-ECHO-1961-11
Translate this text / Traduci e texto aki:
De Heer Dr. J. Hartog BiDliotheekaris Oranjestad, Aruba. N. A.
echo
of aruba
verzoekt zijn opvolgers in de eeuwen dit boek permanent buiten de circulatie te houden en voor studie* te bewaren. Het vormt een bron, voor historici, economen, schrijvers en later van belang kan zijn.
M. N. de CUB&
Wnd. Bibliothecaresse
RE
LEESZAAL EN BOEKERIJ ARUBA
No.
an economic monthlq - vol. Ill, nr. 10, Nov. 1961
MARINE MARINE
BUNKERS LUBES
modern, efficient terminal facilities in
Oranjestad, Aruba, Netherlands Antilles
FUEL OIL - GAS OIL - DIESEL AND INTERMEDIATE GRADES
Lago Oil & Transport Co., Ltd. Aruba
AN ECONOMIC MONTHLY Vol. Ill, nr. 10, November 1961
A PUBLICATION SPONSORED BY THE ARUBA TRADE AND INDUSTRY ASSOCIATION
Contents of this Issue
PUBLISHERS PAGE PAGINA DE LOS PUBLICADORES LANDSVERORDENING TOT WIJZIGING VAN DE BEPALINGEN OMTRENT HET ONTSLAG BIJ ARBEIDSOVEREENKOMSTEN DATELINE MANHATTAN CINCO Y SEIS EN KAPITAAL VER ARMING STRAKS MEER HOTELBEDDEN OP ST. MAARTEN DAN OP ARUBA ?
OOK STUDIESTEUN UIT ANDERE KRINGEN AAN BURSALEN ?
MEMORY OF LLOYD G. SMITH HONORED INGEZONDEN STUK VENEZUELAN OIL SITUATION HAAGSE NOTITIES
NEW TEAM AT LAGO TAKES OVER REINS ARUBA EILANDSBEGROTING VOOR 1962 DE FILATELIST VOOR HET LOKET
Page 2
„ 6
„ 10
„ 11 „ 12 12
„ 12 „ 13 „ 14
n 15
„ 15
Cut on dotted line
Yes, I do wish to subscribe now to the ’’Echo of Aruba” monthly.
NAME: .
ADDRESS: .
CITY: .
COUNTRY: .
Also send a complimentary subscription to the following address in my name:
NAME: .
ADDRESS: .
CITY: .
COUNTRY: .
Enclosed please find my check/money order for Fl./US$/Bs. Subscription rates anywhere by boatmail: NAFls. 9,25, US$ 5,—, Bs. 24,—, NFls. 18,— per one year (12 issues), postage included.
PUBLISHERS PAGE
By MORRIS SERPHOS JR.
The economic situation of the island of Aruba in general and that of St. Nicolas in particular, is highly interwoven with the developments in Aruba’s first industry, oil refining, and the plans for the new chemical plants. It is therefore gratifying, that the Board of the Aruba Trade and Industry Association, realizing the difficult straits of business life in St. Nicolas, has taken the lead in trying to prepare the businessmen from St. Nicolaas to improve their situation and at the same time to prepare them for what everybody hopes, will be a new boom in Aruba’s economy, the establishment of the new industries, which with gratifying aid from our mothercountry to the tune of tens of millions of guilders, will be established in Aruba within a few years. In order however to profit to the highest extend many improvements will have to take place in St. Nicolas. Our publication will keep its readers informed of the achievements.
A fresh attitude has been manifested towards the cultural exchange within the Kingdom of the Netherlands, to which our country the Netherlands Antilles belongs, as an autonomous partner. It was highly demonstrated by the recent Meeting of the Cultural Council of the Kingdom in the Netherlands Antilles. When Aruba was visited by most members of the delegations from Holland, Surinam and our own country, the enthousiams on the part of the heads of the delegations, their Excellencies, Dr. Cals, Mr. Morpurgo and Dr. I.
C. Debrot, should be an effective stimulation toward the results to be expected. His Honor the Lt. Governor of Aruba and Mrs. F. J. C. Beaujon held an informal reception in their honor on October 18, where a great number of local poets, painters, writers and other representatives from cultural circles in Aruba was present. The reception was highlighted by an excellent performance of local musical and dancing talent, such as Trio Los Aventureros, The Casinos and the Folklorical group of Mr. Pieters.
An interesting development as an aftermath to the visit to the Netherlands Antilles of the Netherlands Industrial Delegation, headed by Mr. Van Thiel, which took place in the beginning of this year, has been the invitation from the combined Employers Associations of the Netherlands, to their counterparts in Surinam, Curasao and Aruba, to establish together a Council of Industry for the Kingdom of the Netherlands, to study ways and means to promote industry in Surinam and The Netherlands Antilles. It goes without saying that the counterpart in Aruba the Aruba Trade and Industry Associations, in principle already has manifested its support to this initiative. It may be expected that the other invited bodies will declare their agreement as well, in order that the mentioned Council will be established within the near future. We expect and foresee important results from the foundation of this body.
installation of Contact Comittee by H. E. J. Isa (before microphone). From left to right: Mr. Ch. Debrot (Curasao), Mr. L. Berlinski (Aruba), Mr. Clinton Whitfield (Aruba) and Mr. F. Vreugdenhil (Curasao).
2
PAGINA DE LOS PUBLICADORES
por MORRIS SERPHOS Hijo
La situación económica de la Isla de Aruba y sobretodo la de San Nicolas está muy vinculada con el desarrollo de la industria número uno de Aruba, la refinería de petróleo, y los proyectos para las plantas de productos químicos. Por eso mucho nos complace que la Junta de la Asociación Arubana de Comercio e Industria, realizando las dificultades de los comerciantes en San Nicolas, tomó la iniciativa en notificar a los comerciantes a mejorar sus situaciones y al mismo tiempo en prepararlos para lo que todos esperan será una nueva prosperidad repentina en la economiá arubana, el establecimiento de nuevas industrias que con la muy estimada ayuda de diez millones de florines de Holande mejor dentro de unos años. Para poder aprovechar de esta nueva situación los comerciantes tendrán que mejorar debidamente la situación actual en San Nicolas. Nuestro mensual publicará todo lo que se logrará.
Entre los países del Reino Holandés (a que Aruba pertenece como socio autónomo) tuvo lugar una nueva actividad hacia el cambio cultural, lo que fué claramente demostrado por las sesiones del comité cultural del Reino en las Antillas Neerlandesas. Cuando los miembros de la delegación de Holanda, Surinam y las Antillas Neerlandesas, S.E. los señores Dr. Cals, Morpurgo y Dr. I. C. Debrot, visitaron Aruba era su en tusiasmo tal que no cabe duda que los resultados serán favorables. S. H. el L. Gobernador de Aruba y su señora F. J. C. Beaujon celebraron el 18 de octubre un acto sencillo en su honor. Un gran número de poetas, pintores, autores y otros representantes de las Musas en Aruba dieron acto de presencia. La excelente función de los talentos musicales y danzantes locales tales como el Trio los Aventureros, los Casinos y el grupo folklórico del señor Pieters, Padu del Caribe fué un gran éxito.
De la visita a las Antillas Neerlandesas de la Delgación Industrial Holandesa bajo la dirección del señor Van Thiel que tuvo lugar al principio de este año, resultó interesante lo siguiente: La invitación de la Asociación de los Patronos Unidos de Holanda a sus contrepartes en Surinam, Curazao y Aruba para formar una Junta de Industria del Reino con objeto el estudiar las posibilidades para promover industrias en Surinam y las Antillas.
Es evidente que la Asociación de Comercio e Industria Arubana en principio ya aprobó de esta iniciativa. No dudamos que los otros invitados declararán su adhesión y que la Junta mencionada será establecida en el próximo futuro. Estamos seguros que la Junta proyectada provee en una necesidad y tendrá resultados importantes.
Landsverordening tot wijziging van de bepalingen omtrent het ontslag bij arbeidsovereenkomsten
Woensdag, 11 oktober, trad in werking de Landsverordening tot wijziging van de bepalingen omtrent het ontslag bij arbeidsovereenkomsten en daarmede samenhangende bepalingen van het Burgerlijk Wetboek van de Nederlandse Antillen en van het Faillissementsbesluit 1931.
De inwerkingtreding werd bepaald bij Landsbesluit van de 10de oktober 1961, no. 3.
De bovengenoemde verordening is die, welke nieuwe regelingen treft inzake de in acht te nemen opzeggingstermijn bij het beëindigen van een arbeidsovereenkomst, en deze afhankelijk maakt, van de duur van de dienstbetrekking.
Maximum termijnen zijn bepaald, van de zijde der werkgever is het maximum gesteld op dertien weken bij een dienstbetrekking die tenminste dertien jaar heeft geduurd. Van de zijde der werknemer is de maximum opzeggingstermijn zes weken.
Voor nadere inlichtingen kan men zich wenden tot de arbeidsbureaux. (van R.V.D.)
Aantekening:
Voor de werkgever geldt, dat de opzegtermijn gelijk is aan de reeds nu gangbare opzegging tot aan betaaldag vermeerderd met één week voor ieder vol jaar dat werknemer in dienstbetrekking is, met een maximum
van 13 weken.
De werknemer heeft tegenover de werkgever dezelfde verplichtingen, evenwel met een maximum van zes weken.
N.B. Deze interpretatie staat evenwel nog niet vast.
The Pearl of the Orient
ORANJESTAD SAN NICOLAS
Phone 1117 Phone 5128
GIRARD-PERREGAUX
FINE WATCHES SINCE 1791 S9 Jewels
GYROMATIC
For the first time in world history Girard-Perregaux
passed performance and breathless beauty. This new Girard-Perregaux 39 jewels runs off your slightest gesture, thanks to its jewel roller bearings. Invented, patented and used exclusively by Girard-Perregaux under the names of GYROTKON, the device eliminates wear and friction to usher in the new era of automatic watches.
Girard-Perregaux
FOR LADIES & GENTLEMEN
3
DATELINE MANHATTAN
ATTRACTING FOREIGN TOURISTS
MAX TAK
The people who attract so many foreign tourists to Aruba do not need any advice to do their business. They are top professionals. However, this correspondent was recently invited to attend a meeting in the Biltmore Hotel where Mr. Voit Gilmore, Director of the ’’United States Travel Service,” was the speaker before members of the ’’Society of American Travel Writers.” The subject: ’’Foreign tourism” is therefore the subject of this Manhattan Dateline.
Mr. Gilmore is an excellent speaker and as an expert travel reporter wrote a speech which is an example for all writers who move in this field. Four weeks before Mr. Gilmore appeared in the Biltmore Hotel an article about tourism was published in the advertisement colums of the New York Times, which also was highly interesting.
Mr. Gilmore and the NY Times-columnist, Mr. Peter Bart, spoke and wrote about the subject with which the island of Aruba, with which the Netherlands Antilles in general, are narrowly connected: ”How to attract foreign tourists.” In the following lines a digest is given of the point of views of both gentlemen. With some comments.
The travel business as a two-way street. Just as President Kennedy and Secretary of Commerce Mr. Hodges have emphasized, the United States are NOT discouraging international travel by citizens of the United States. Mr. Gilmore said: We encourage their going abroad. We are now merely telling the rest of the world that OUR ’’Welcome” sign is out and we want the world to come visit us.
Mr. Voit Gilmore said also: We start with the fact that the post-war world has stabilized economically to the point that several million people in other lands now have the financial capacity and the time to visit the United States — and they have the intellectual curiosity to want to come. To arouse them to come and to welcome them here — to show them the free enterprise way of life — is our foremost goal. We make no apology for the fact that in doing this we hope to correct the $ 1.1 billion annual outflow of travel dollars, an imbalance arising from the simple fact that the persuasive influence of folks like you (he meant of course the travel writers) prompts 2 million of us to go abroad each year while the absence of talent like yours working FOR the United States sends less than 700.000 visitors TO our shores (not counting Canadians and Mexicans).
Mr. Gilmore continued: Congress has instructed the United States Travel Service to get at this problem in
a businesslike way. What will the United States
Travel Service look like overseas? Right now, with State Department help, we are scouting for good ground-floor office sites in the travel agent-transport ation row sections of London, Paris, Frankfurt, CARACAS, Sydney and Tokyo. In Sao Paolo and Mexico City, the representatives of the U.S. Travel Service will use embassy space. And Mr. Gilmore analyzed clearly what the service is planning to develop.
Of course, the fact that four New York City agencies like BBD & O, Interpublic, Kenyon & Eckhardt and J. Walter Thompson are beginning market research in Great Britain, West Germany, France, Italy, Mexico, Venezuela, Brazil, Australia and Japan would have impressed the gathering perhaps even stronger if the writers did not know already Mr. Bart’s opinion about this subject, as given by the NY TIMES. When the Department of Commerce appointed four ad-agencies to do the initial research and planning for the U.S. Travel Service, ”it started Madison Avenue on a formidable venture,” the newspaper mentioned, wrote.
The Government wants, as Mr. Gilmore told frankly, to increase the flow of foreign tourists into the United States. After the groundwork is laid, the job of enticing foreign travelers will be handed to one or more advertising agencies. The possibility exists that the Government will spend by next year $ 3.500.000 for an advertising and promotion campaign overseas.
’BOHAMA - ARUBA” N.V.
CONSTRUCTORS
Designing, building and reinforced concrete works repairs and maintenance.
PAINT-SHOP
just opened!
I/Ve refinish and paint your furniture.
PHONE Nr. 1307
ORANJESTAD - ARUBA - N.A.
4
The Times reporter reminds the reader that a number of foreign nations have tried for many years to lure more Americans overseas. France and England, to mention only two foreign countries which are exploiting travel-possibilities in the United States, spend substantial amounts of money on tourist promotion. Even the United Arab Republic and Yugoslavia have hired American advertising agencies in an effort to pocket more tourist dollars.
In this context I should like to draw the attention of the reader to an article written by Richard Joseph, travel columnist for important publications like the NY POST and EQUIRE.
He starts his column in the NY Post of October 3 in the following way: ’’Dark and devious forces are at work, as we write these lines, to have Mayor Wagner proclaim October 16-22 as BE KIND TO CURACAO WEEK or something of the sort.”
After a medley of historic facts or near-facts Mr. Joseph continues:
’’Whatever the historic background, the true reason behind all this sudden activity in behalf of Curasao is much more Machiavellian. Of all the Dutch West Indies, Curasao has always gotten the largest tourist play, by far. Then nearby Aruba, much smaller and less developed got a big, swank new resort hotel and hired itself a public relations firm, and since then things between the two islands have been nip and tuck. Or, as the Dutch say, ’nijp en tchuck’.”
(The writer of the ECHO-column is a Dutchman who is writing for around forty years in Dutch publications. He had never encountered the Dutch expression ”nijp en tchuck” but he will not forget to use it in the future).
Mr. Richard Joseph continues: So Curasao recently opened a tourist information office in New York and hired itself a public relations team, which explains the BE KIND TO CURACAO.
Mr. Joseph’s article concludes with an excellent write up of the many attractions of Curasao which undoubtedly will impress the Post-readers and will result in a fine publicity on behalf of Curasao. I want to remind the ECHO-audience that not so long ago Mr. Joseph wrote on behalf of Aruba an article which certainly also was very nice and gave expression to much admiration.
With these excerpts I want to emphasize that not only some big countries but also the Netherlands Antilles could give advice to the United States Travel Service how to attract foreign tourists. But in attempting to learn from the experiences of foreign nations in the tourism business, Mr. Bart reminds, the Travel Service’s advertising men may come away more puzzled than enlightened. For travel advertising is a field of many apparent contradictions, the NY TIMES warns.
Thus, some nations, such as Italy, that have advertised relatively little have experienced a healthy increase in tourism. On the other hand, France, whose
advertising has been extensive and much admired, is experiencing a decline in tourist traffic. Britain s income from American tourists has tripled in the last decade, but its advertising budget has been slashed by 40 per cent in the last two years alone. Meanwhile, Greece’s tourism also has gained sharply and it has greatly increased its spending on advertising in this country.
At the root of all this is the fact that no nation has been able to determine to its own satisfaction the relationship between advertising and the inflow of tourists.
The TIMES quotes an advertising expert, Mr. David Ogilivy, a man with an international reputation in his field. Mr. Ogilvy said: ’’Advertising is only one of a variety of factors which influence tourism. A popular motion picture for example can do wonders for a country. Some very good movies have been made about Italy and Greece in recent years and they constituted the equivalent of millions of dollars in advertising. On the other hand, political uncertainties in a country can counter the effects of a brilliant and extravagant advertising campaign.”
So far Mr. Ogilvy. I want to add that in my opinion the mouth to mouth campaign is indispensable and competes with the best written ads.
Pictures as THE GUNS OF NAVARONE and NEVER ON SUNDAY have indeed done the utmost in behalf of Greece. HONG KONG never advertises but has a record tourism traffic because of the stories told about prices, night life, etc.
I just mentioned Mr. Ogilvy. His agency, Ogilvy, Benson & Mather handles the British campaign in the United States. Two years ago Britain spent $ 600.000 yearly. In 1961 this amount was declined tot $ 400.000. A figure which presents the possibility of basic comparison.
MARIO S. ABENDS N.V.
Oranjestad San Nicolas
Phone: Phone:
ALL BUILDING MATERIALS Cigarettes:
LUCKY STRIKE - VICEROY - KOOL BEL AIR
BONDED LIQUORS FRENCH PERFUMES
5
CINCO Y SEIS EN KAPITAALVERARMING
De verkoop van cinco y seis biljetten, waarmede deelgenomen wordt in de wekelijkse paarderennen te Caracas heeft de laatste jaren een hoge vlucht genomen.
Anderszijds is het welvaartspeil op de Antillen teruggelopen, zodat de deelneming aan een buitenlands kansspel een steviger aderlating betekent dan voorheen.
Verondersteld mag worden dat de verbreiding van de televisie niet vreemd is aan de toename van de 5 y 6.
Een andere factor kan zijn het falen van de Landsloterij sedert de hervorming enige jaren geleden.
Het is moeilijk om het publiek, dat eenmaal ontwend is aan de Landsloterij, weer terug te winnen.
De deelnemer aan de Landsloterij is volkomen passief en kan geen invloed uitoefenen op de uitslag, zelfs niet in schijn.
Bij de 5 y 6 daarentegen, doet de deelnemer actief mee. Hem staan gegevens ter beschikking, die de illusie geven, als zou hij door zorgvuldig wikken en wegen, de juiste combinatie kunnen vinden. In werkelijkheid hebben deze gegevens uit het verleden weinig waarde. De combinatie paarden en jockeys per cuadro is niet gelijk. De omstandigheden zijn veranderd en dus onvergelijkbaar. Dit nog afgezien van allerlei imponderabiliën, waarbij men nog niet eens behoeft te denken aan foul play, maar wel aan het wederzijds begrip van ruiter en paard, hun lichamelijke en geestelijke conditie, vechtlust in een bepaald veld, weersomstandigheden etc.
Niettemin maken deze gegevens uit het verleden dat de winnende combinaties vaker optreden dan mathematisch voorzienbaar. Men moet zes winnaars vinden in zes races. Stel, dat iedere race tien paarden telt, dan is de mathematische kans, indien men één paard per' race opvoert, één op tien. Bij zes races is dat dan één op tien tot de zesde macht, of één op één miljoen. Tn werkelijkheid moet men meer paarden opvoeren en men mag zoveel opvoeren per cuadro, per race, als men zelf wil. De aantallen worden met elkaar vermenigvuldigd en dat is dan het bedrag, dat men moet betalen. Indien men de volgende combinatie heeft: 1, 1, 2, 3, 2 en 1, d.w.z. één paard in de eerste race, één in de tweede, twee in de derde, etc., dan is de mathematische kans bij tien paarden per race 12 op één miljoen.
De werkelijke kans is door de beschikbare gegevens veel hoger. In het zoeken naar de juiste combinatie, in het maken van de prognose, ligt het fascinerende van dit gokspel.
Louis Davids had nooit de Staatsloterij of de Landsloterij kunnen bezingen. Zijn „Lot uit de Sweepstake” heeft alle kenmerken van klassiek te zijn. In kort bestek wordt hier een speling van het noodlot naar voren gebracht, een stuk tragiek, dat iemand doet glim lachen, terwijl men medelijden heeft met Ome Arie. Dat had nooit gekund met die verveling in series, die een Staatsloterij is, en waarvan de Landsloterij niet ver verwijderd is geraakt door onbegrijpelijke hervormingen. In het wonder, dat het publiek de voorkeur geeft aan de 5 y 6 boven de Landsloterij en hoe langer hoe meer geld uit onze gemeenschap verdwijnt ?
Laten wij eens veronderstellen, louter en alleen om onze gedachten te bepalen, dat per week NAf 120.000,— wordt uitgelegd voor de 5 y 6 op de Nederlandse Antillen. Een boekje met gegevens kost Bs 1,—, een formulier eveneens Bs 1,—. Als men een cuadro maakt van Bs 12,—, zoals boven aangegeven, dan kost het geheel Bs 14,—. De verkoopkoers van de banken is op dit ogenblik met deviezenprovisie 42,5 cent per bolivar. De 5 y 6 koers varieert en loopt van 60 cent tot 75 cent, over het algemeen op het ogenblik 70 cent. Een cuadro van Bs 4,— kost dus 3,50 plus 0,75 voor het boekje, is NAf 4,25. Het is nu duidelijk, dat niet het gehele uitgelegde bedrag ten goede komt aan het race-syndicaat of, anders gezegd, meespeelt aan de race. Aangenomen, dat de gemiddelde koers 65 is, kunnen wij de volgende
berekening maken:
NAf 120.000,— á 65 Bs 184.600
af: voor boekjes en formulieren 15.000
voor race-syndicaat Bs 169.600
Stel, hiervan komt terug bruto 35% Bs 59.400
af: 20% belasting in Venezuela 11.900
netto terug Bs 47.500
a 39, zijnde inkoopkoers banken, maakt NAf 18.500 of wel 15% van hetgeen werd uitgelegd.
Afgezien van de werkelijke bedragen, die lager, hoger of precies raak kunnen zijn, ligt de waarde van de becijfering hierin, dat aangetoond wordt, wat de goedgelovigen uitleggen en wat ze terugkrijgen gemeenschappelijk. Het race-syndicaat keert ongeveer 45% uit, maar de Antillianen verkeren met betrekking tot hun prognose in een ongunstige positie, omdat ze hun cuadros eerder moeten inleveren en niet op de hoogte zijn van laatste veranderingen en weersomstandigheden. Hun kans ligt ver beneden de 45%.
Als men in de kranten veel ophef leest over een witte raaf, die Bs 80.000 heeft gewonnen, dan is dat fijn voor de persoon in kwestie, maar dan is men er niet ver af, indien men zegt, dat dit de Antillen Bs 800.000 heeft gekost.
Hoe het zij, er verdwijnt aardig wat geld uit de Nederlandse Antillen zonder tegenprestatie van het ontvangende land.
Dit geld is hier dringend nodig voor produktieve doeleinden.
6
Verder is het gokken nadelig voor de geestelijke volksgezondheid en voor de economische produktivitek. In Venezuela verschijnen de boekjes met gegevens op woensdag. Van dit ogenblik af daalt scherp de produktiviteit gedurende de rest van de week. ’s Maandags wordt nog wat nagekaart, zodat de bereikbare wekelijkse produktie lelijk in het gedrang komt. Iedereen denkt: Wie maakt me wat, volgende week kóóp ik dit bedrijf. Het contact met de werkelijkheid gaat verloren. Liever besteedt men zijn aandacht aan de 5 y 6 dan aan zijn werk.
Ter verdediging van de materiële en geestelijke waarden op de Antillen, zou het wenselijk zijn, indien het gokken, vooral in de aantrekkelijke vorm van 5 y 6, tegengewerkt zou kunnen worden. Evenwel zou het niet gemakkelijk zijn om de wet op de buitenlandse loterijen, die hiertoe zou moeten dienen, effectief door te voeren. Men kan moeilijk een politie-agent achter elke gokker zetten. Verder is het zinloos zich te verzetten tegen de dan geldende „natuurlijke” gang van zaken. Beter is het om te trachten het algemeen gevoelen op te vangen, om te buigen en het beste te maken van een kwade zaak. Wij stellen daarom voor, dat de 5 y 6 officieel wordt toegelaten en gespeeld in de Antillen, op de uitkomsten van de races te Caracas. Zelfs kan men een nieuwe rekeneenheid invoeren, gelijk aan een halve gulden. De rekeneenheid zal dan spoedig een naam krijgen, b.v. één knol, één paardepoot, of, eleganter, un cheval, un rosinante. De invoer van cuadros en boekjes uit Venezuela wordt verboden of dermate belast en belemmerd, dat het zinloos wordt. Eigen cuadros en boekjes worden op de gegevens uit Caracas gedrukt. Deze worden, alsmede de berichten in lokale kranten, eerst op vrijdagavond vrijgegeven. Er wordt een stichting opgericht, met bijkantoren op elk der eilanden, die daarvoor in aanmerking komen, alwaar men de cuadros kan inleveren. Het bestuur houdt zitting op zaterdagmiddag en wordt betaald uit een fee van tien cent of vijf en twintig cent per cuadro. Uit het fonds van de ingelegde gelden worden de prijzen betaald, zonder enige aftrek, hoe dan ook genaamd, en op basis van de uitbetalingen te Venezuela, waarbij één bolivar gelijk is aan één rekeneenheid, gelijk aan één halve gulden. Wel is een kleine herberekening van de uit te keren prijzen nodig, waarbij de inlage in bolivars te Venezuela en die in „paardepoten” in de Antillen worden samengevoegd.
Gezien de ongunstige verhouding tussen inlage en uitkering, valt het te voorzien dat het fonds gestadig zal stijgen, zelfs indien af en toe per week een verlies wordt gemaakt. Zodra het fonds een hoogte heeft bereikt, gelijk aan de jaarinlage, worden de wekelijkse winsten afgedragen aan het Gouvernement, ter uitkering, zonder aftrek, aan de verenigingen, stichtingen etc., die nu revenuen hebben uit de Loterijwet. Tegenover deze afdracht geeft het Gouvernement een garantie van gelijke grootte, zodat de stichting bij een mogelijk toekomstig wekelijks verlies niet behoeft terug te vallen op het eenmaal gevormde fonds, dat intact blijft. Alle wekelijkse gegevens worden dinsdag gepubliceerd, met tegentekening van notarissen en accountants
For your air or sea trips . . .
Eman Trading Company Inc.
will give you the right tips
AGENTS FOR AIRLINES:
K.L.M. (Royal Dutch Air Lines) P.A.A. (Pan American Airways) T.C.A. (Trans Caribbean Airways) AVENSA and others
AGENTS FOR STEAMSHIPS :
Grace Line Inc.
Alcoa Steamship Comp. Inc. and others
SEE US AT :
The Aruba Bank Building, Oranjestad Phones 1156 - 1552 - 1553 and 1554
our Modern Travel Bureau at B. v. d. Veen Zeppenfeldtstr. 70, San Nicolas, Phones 5054 and 5055.
SERVICE EFFICIENCY
7
bureaux, die voor hun diensten door het Gouvernement worden betaald.
Zodra de afdrachten aan het Gouvernement in een kalenderjaar een hoogte hebben bereikt, die voldoende wordt geacht voor de behoeften van de weldadige instellingen, worden de overige winsten geïnvesteerd in de Antillen. Het fonds bestaat dus uit twee delen, beleggingsfonds, bestaande uit overheidsobligaties van het Koninkrijk, en een investeringsfonds, bestaande uit Antilliaanse aandelen.
De voordelen van de hierboven geschetste methode zijn:
a. omkering van de geldstroom naar Venezuela te eigen behoeve;
b. lage kosten, grote inkomsten, zulks in tegenstelling tot de Landsloterij;
c. de ontvangers van de cuadros zijn in staat om de
gokkers te ontmoedigen en op betere manieren van geldbelegging te wijzen;
d. de geldstroom wordt tegengesteld, want binnen korte tijd zullen Venezolanen er de voorkeur aan geven om op hun races te gokken in de Antillen, waar geen belasting is en ze hun winsten kunnen converteren in elke gewenste valuta.
Om dit tegen te gaan, bestaat theoretisch de kans dat wij een gevoelig lesje krijgen in gok- en race-techniek, welke kans praktisch niet aanwezig kan zijn, gezien het bonafide karakter van de races te Caracas en de belangenverdeling aldaar.
Zolang het reservefonds, eerder genoemd, nog niet voldoende groot is, kan het risico van uitkering verzekerd worden. Wij maken nu wederom een berekening, waarbij de bankkoers van 42,5 gesteld wordt op 100. Een 5 y 6 koers van 60 komt uit op 141,17, die van 65 op 152,94 en die van 70 op 164,71.
De inlage van NAf 120.000,—, waarvan wij zijn uitgegaan in het voorbeeld, zal aanvankelijk dalen door koersverbetering en worden 120.000 gedeeld door 1,5294 of NAf 78.500.
Inlagen per jaar 52 x 78.500 NAf 4.082.000
af: Uitkeringen 46% (ongunstigst) 1.878.000
over
af: risicoverzekering 10%
2.204.000
408.200
netto inkomsten minimum
NAf 1.795.800
Dit is dus het bedrag, dat de Nederlandse Antillen als kleinste minimum in eigen zak kunnen steken, door de exploitatie van 5 y 6 zelf ter hand te nemen, alles onder de ongunstigste omstandigheden.
WATCHES
CLOCKS
JEWELRY
PEARLS
PRECIOUS STONES
GOLD
STERLING
CHINA
CRYSTAL
GIFTS
HANDBAGS
OPTICAL GOODS
SPRITZER & FUttRMANN
J E W E lÍ RS TO THE AMERICAS
9
The picturesque Paardenbaai (Horses’ Bay) at Aruba.
STRAKS MEER HOTELBEDDEN OP ST. MAARTEN DAN OP ARUBA?
„Goedemorgen, mijnheer Hartog,” werd er opeen3 gezegd aan het raampje van de auto, waarin gezaghebber J. J. Beaujon van de Bovenwindse eilanden mij rondreed. De gezaghebber voerde en plein air een bespreking met een van zijn gedeputeerden. Zo gaat dat in Philipsburg. Zelf keek ik de vriendelijke heer aan, die mij bleek te kennen. Even denken en ja, natuurlijk, het was de heer Hintz van de Elmar op Aruba, die bezig is alle Sint-Maartenaren van behoorlijk electrisch licht te voorzien. Zoals het nu is, heb je stroom van 6 uur in de morgen tot 1 uur ’s avonds, een heel behoorlijke stretch, maar de stroom zelf komt dikwerf niet hoven de 90 volt uit, zodat je eigenlijk altijd schemert en het water maar niet aan de kook wil.
Aruba’s Elmar zal dit nu gaan verbeteren en de heer Hintz zit daarom op Sint Maarten.
„Kijk, daar is mijnheer Hartog,” was het toen ik de weliswaar kleine, maar bijzonder smaakvol ingerichte zaak van El Globo binnenstapte en daar stond zowaar ex-Aruba’s mevrouw Bets achter de toonbank.
Op weg naar de post wandelde apotheker Leo Bijl voor mij uit. Wij hebben wat staan praten op het De Ruyterplein, waar nogal wat mensen rondhingen, in afwachting van een boot die maar niet kwam, omdat er grondzeeën waren. De heer Bijl is thans verbonden aan de enige apotheek van St. Maarten, N.G., wat niet wil zeggen, dat hij daarom geen concurrenten heeft. In nagenoeg elke winkel kunt u op St. Maarten dingen krijgen, die in een apotheek thuis behoren, maar de heer Bijl, voor geen kleintje vervaard, hoopt op de toekomst — de toekomst van Bijl en St. Maarten.
Wij gingen een cocktail halen in de Stuyvesant Bar van het even buiten de hoofdplaats gelegen Little Bay Hotel. Wie stond daar in de hal ? De heer Kollaard van de Bouwmaatschappij Aruba. Wij kenden elkaar. Elf jaar geleden had de heer Kollaard toezicht gehouden, toen onze woning aan Aruba’s Paardenbaai werd gebouwd. Nu is hij de geziene gérant van het hotel aan St. Maartens Kleine Baai. Een hotel met toekomst, dat ziet men zo wel. Elk jaar wordt er bijgebouwd. Elk seizoen zit het vol. Bijna 40 man personeel werkt er.
Een verblijf op St. Maarten doet een Arubaan aan een soort home-coming denken. Er blijken heel wat banden tussen St. Maarten en Aruba te bestaan. Daar word je elke keer aan herinnerd.
In de kringen van de Echo-lezers zullen misschien niet veel onderwijsmensen zijn, maar ook bij de handel kent men de heer Van den Heuvel nog wel — de onderwijzer met de grote baard. Nu, de baard is verdwenen, en de heer Van den Heuvel, thans hoofd van de Oranjeschool, woont in een kerk. Een heel merkwaardig gebouw, de vroegere hervormde kerk. Omdat er al sinds
lang geen Nederlandse Hervormde Kerk meer op St. Maarten is, is de kerk van alles geweest. Ook pasanggrahan. Gelegen naast de school, was de kerk een typische onderwijzerswoning, geschikt voor iemand als mevrouw Van den Heuvel, die de opgaaf kreeg van een kruisgebouw een leuke kamer te maken (zij slaagde).
Op een avond liep ik de bibliotheek binnen, de Philipsburg Jubilee Library. „Dag, mijnheer Hartog,” zei mejuffrouw Harms van Aruba, die daar een boek zat te lezen. Mejuffrouw Harms is onderwijzeres op St. Maarten en het bevalt haar best.
„Dag, mijnheer Hartog,” klonk het toen ik de exquise winkel van Spritzer & Fuhrmann binnenliep en de dienstdoende dame mij ook al weer van ons eigen Aruba bleek te kennen.
„En hoe maakt Haas het?”, werd mij enkele malen gevraagd; door lieden, die kortgeleden met Aruba’s dokter Hazenberg op St. Maarten en St. Eustatius kraaltjes gezocht hadden langs het strand. De dokter bleek in deze kralen nogal geïnteresseerd; het waren ruilvoorwerpen uit de slaventijd, meende men, en na goed zoeken, vond je ze aan het strand. Op St. Eustatitus overigens waren de herinneringen aan Aruba zeker niet minder. De eerste burger van dit helaas zo verwaarloosde eiland is een geboren Arubaan, drs. Mike J. Boekhoudt, die sinds enige tijd administrateur van St. Eustatius is en daar in zijn gastvrije woning de gaande en komende man laaft en voedt. En met wie zaten wij in het 4-persoonsvliegtuigje op weg naar de Concordia-airport, de gras-strip waar heel kleine vliegtuigjes op St. Eustatius kunnen landen? Het was niemand minder dan de heer Spit, op ons eiland nog wel bekend, en thans onderdirecteur van de sociale verzekeringsbank is. Als zodanig bracht hij het eerste bezoek van zijn leven aan St. Eustatius.
Hoe ver Beneden- en Bovenwinden ook uiteen liggen, banden zijn er genoeg. Wij zagen op St. Maarten 400 auto’s aan de Nederlandse kant, 400 bij de Fransen
_ nogal wat auto’s met Arubaanse nummerplaten
rijden. Meer dan van Curaqao. Auto’s van Bovenwinders, die hier hebben gewerkt en hetzij layoff bij de Lago hebben gekregen, hetzij om andere reden zijn gerepatrieerd. Op een paar uitzonderingen na waren het nummerplaten van 1961. (Daar er geen autobelasting bestaat op St. Maarten, behoeft men aan het einde des jaars dus geen andere plaat te kopen).
Er werd ook bijzonder veel gebouwd. Naar wij hoorden, veel door Bovenwinders, die op Aruba gewerkt hebben en met een uitkering of spaargeld naar St. Maarten terugkeerden. Met het oog op de toekomst van St. Maarten is dit nog niet zó gek. Wij voorzien,
10
dat er daar binnen afzienbare tijd héél wat werk zal zijn. Wie enkele jaren niet „boven” is geweest en zich nog herinnert, hoe het vroeger was, kent het van leven bruisende St. Maarten niet terug. Door een van auto’s krioelend Voorstraatje zoekt men zich een weg naar de Pasanggrahan — nog altijd een der beste hotels ter plaatse, thans onder leiding van een Noordamerikaan, want gouvernementslogeergebouwen bestaan er alleen nog op Saba en St. Eustatius. De pasanggrahan is sterk uitgebreid en zit — in het seizoen — tjokvol. Seaview, vroeger waar men lakens moest meebrengen, is thans een Ie klas hotel geworden met een privé bad in elke kamer en een patio onder geboomte, waar men op Aruba van watertandt, eigen strand e.d. De welbekende restaurateur 'Overmeer, vroeger van het Zee manshuis op Curagao, later op de Antilia, voert hier de scepter. Lido, enkele jaren geleden niet meer dan een havenkroeg, is thans een restaurant, met bar, en tevens hotel. Er zijn enige kleinere guesthouses verspreid door de stad. Gezaghebber J. J. („ik ken geen problemen) Beaujon liet ons de plek zien, waar een nieuw bungalowhotel komt — 3 miljoen dollar. — Dat was op de Lowlands, een streek, die vroeger niet toegankelijk was. Dit hotel komt. Is het er, dan heeft St. Maarten meer hotelbedden dan Aruba, meer zelfs dan Curagao.
Vandaar dat wij hier de aandacht eens op vestigen willen.
J. HARTOG
(Nadruk verboden)
OOK STUDIESTEUN UIT ANDERE KRINGEN AAN BURSALEN ?
Ook studiesteun uit andere kringen aan bursalen?
Gedurende een aantal jaren reeds stuurt zowel de eilandelijke als de landsregering bursalen naar Nederland, teneinde zich (verder) te bekwamen in beroepen, waarvoor op de Nederlandse Antillen geen verdere opleiding bestaat. Hieraan wordt uiteraard tegenover deze financiële steun van de overheid, aan de studerenden zekere eisen gesteld, terwijl ook de ouders van deze jongelui theoretische verplichtingen op zich nemen, voor het geval de uitgezonden studerende zijn opleiding voortijdig afbreekt, dan wel om hem moverende redenen terugkeert zonder zijn of haar studie-opdracht te hebben vervuld. Deze uitzending van studerenden heeft aan de begroting van de Nederlandse Antillen grote verplichtingen gesteld. Momenteel bevinden zich in totaal omstreeks 1.000 Antiliaanse studerenden in Nederland.
De vraag is herhaaldelijk gesteld, in hoeverre uit andere overheidskringen bijgedragen kan worden in welke vorm dan ook aan deze uitzending van studerenden. Het is n.l. veelal zo, dat de overheid slechts die beurzen verstrekt aan studerenden, waarin bij haar zelf gebrek bestaat. Met andere woorden aan de noden van handel en industrie kan (nog) niet worden voldaan bij de verstrekking van beurzen. De enige instelling buiten de overheid die hieraan aandacht heeft besteed, is de Lago Oil and Transport Co., Ltd., die jaarlijks zelf een aantal beurzen verstrekt en studie-opdrachten verleend met financiële steun, die daarvoor uitsluitend door haar wordt verstrekt. Ons inziens, en hierbij worden wij door belangrijke personen in handels- en industriekringen, zowel als bij de overheid zelve, gesteund, dient er naar gestreefd te worden, dat uit buiten overheidskringen, op de Antillen, c.q. op Aruba, een Stichting wordt opgericht, met het doel, te onderzoeken, in hoeverre in commerciële en industriekringen, de noodzaak bestaat tot steun in de vorm van beurzen en controle op de besteding van de eventueel door deze Stichting te verlenen beurzen aan studerenden. Vooropgesteld dient te worden, dat het niet mutatis mutandis noodzakelijk is, dat studerenden worden uitgezonden, en bovendien, dat
mochten zij wel worden uitgezonden, het niet noodzakelrjk is deze naar Nederland te sturen. Het zou kunnen blijken, dat opleidingen door de Vedenigde Naties en andere organisaties worden geauspicioneerd, op Porto Rico, in Venezuela, op Jamaica, etc.
De Stichting zou uiteraard fondsen dienen te verzamelen voor haar werkzaamheden, en wij hebben vertrouwen, dat hiervoor wel middelen kunnen worden gevonden. Bovendien zou een beroep kunnen worden gedaan op de minister van financiën, teneinde te onderzoeken, of een dergelijke Stichting in aanmerking kan komen voor een of meerdere aandelen in de landsloterij.
De groepen, die mogelijkerwijze als medeoprichters voor dit streven kunnen worden gevonden, zouden kunnen worden gezocht bij de Aruba Lions Club, De Rotary Club, het A.N.V. Afdeling Aruba, de Sticusa, Volksuniversiteit, de Arubaanse Vereniging voor Handel en Industrieën, de Kamer van Koophandel en Nijverheid op Aruba, en grote werkgevers zoals Lago, Elmar, het Aruba Caribbean Hotel, etc.
Personen, die meerdere inlichtingen willen of adhesn. willen betuigen, worden verzocht deze te richten aan „Studiesteun aan noden in beroepen bij Handel en Industrie,” p/a de redactie van dit blad.
K. LOONSTRA
STEEL CONSTRUCTION MACHINE REPAIR Electrical Installation Plumbing & Pipefitting
Selling Agents
P.O. Box 72 - Oranjestad - Tel. 1575 ARUBA , N.A.
11
STRAKS MEER HOTELBEDDEN OP ST. MAARTEN DAN OP ARUBA?
„Goedemorgen, mijnheer Hartog,” werd er opeens gezegd aan het raampje van de auto, waarin gezaghebber J. J. Beaujon van de Bovenwindse eilanden mij rondreed. De gezaghebber voerde en plein air een bespreking met een van zijn gedeputeerden. Zo gaat dat in Philipsburg. Zelf keek ik de vriendelijke heer aan, die mij bleek te kennen. Even denken en ja, natuurlijk, het was de heer Hintz van de Elmar op Aruba, die bezig is alle Sint-Maartenaren van behoorlijk electrisch licht te voorzien. Zoals het nu is, heb je stroom van 6 uur in de morgen tot 1 uur ’s avonds, een heel behoorlijke stretch, maar de stroom zelf komt dikwerf niet boven de 90 volt uit, zodat je eigenlijk altijd schemert en het water maar niet aan de kook wil.
Aruba’s Elmar zal dit nu gaan verbeteren en de heer Hintz zit daarom op Sint Maarten.
„Kijk, daar is mijnheer Hartog,” was het toen ik de weliswaar kleine, maar bijzonder smaakvol ingerichte zaak van El Globo binnenstapte en daar stond zowaar ex-Aruba’s mevrouw Bets achter de toonbank.
Op weg naar de post wandelde apotheker Leo Bijl voor mij uit. Wij hebben wat staan praten op het De Ruyterplein, waar nogal wat mensen rondhingen, in afwachting van een boot die maar niet kwam, omdat er grondzeeën waren. De heer Bijl is thans verbonden aan de enige apotheek van St. Maarten, N.G., wat niet wil zeggen, dat hij daarom geen concurrenten heeft. In nagenoeg elke winkel kunt u op St. Maarten dingen krijgen, die in een apotheek thuis behoren, maar de heer Bijl, voor geen kleintje vervaard, hoopt op de toekomst — de toekomst van Bijl en St. Maarten.
Wij gingen een cocktail halen in de Stuyvesant Bar van het even buiten de hoofdplaats gelegen Little Bay Hotel. Wie stond daar in de hal? De heer Kollaard van de Bouwmaatschappij Aruba. Wij kenden elkaar. Elf jaar geleden had de heer Kollaard toezicht gehouden, toen onze woning aan Aruba’s Paardenbaai werd gebouwd. Nu is hij de geziene gérant van het hotel aan St. Maartens Kleine Baai. Een hotel met toekomst, dat ziet men zo wel. Elk jaar wordt er bijgebouwd. Elk seizoen zit het vol. Bijna 40 man personeel werkt er.
Een verblijf op St. Maarten doet een Arubaan aan een soort home-coming denken. Er blijken heel wat banden tussen St. Maarten en Aruba te bestaan. Daar word je elke keer aan herinnerd.
In de kringen van de Echo-lezers zullen misschien niet veel onderwijsmensen zijn, maar ook bij de handel kent men de heer Van den Heuvel nog wel — de onderwijzer met de grote baard. Nu, de baard is verdwenen, en de heer Van den Heuvel, thans hoofd van de Oranjeschool, woont in een kerk. Een heel merkwaardig gebouw, de vroegere hervormde kerk. Omdat er al sinds
lang geen Nederlandse Hervormde Kerk meer op St. Maarten is, is de kerk van alles geweest. Ook pasanggrahan. Gelegen naast de school, was de kerk een typische onderwijzerswoning, geschikt voor iemand als mevrouw Van den Heuvel, die de opgaaf kreeg van een kruisgebouw een leuke kamer te maken (zij slaagde).
Op een avond liep ik de bibliotheek binnen, de Philipsburg Jubilee Library. „Dag, mijnheer Hartog,” zei mejuffrouw Harms van Aruba, die daar een boek zat te lezen. Mejuffrouw Harms is onderwijzeres op St. Maarten en het bevalt haar best.
„Dag, mijnheer Hartog,” klonk het toen ik de exquise winkel van Spritzer & Fuhrmann binnenliep en de dienstdoende dame mij ook al weer van ons eigen Aruba bleek te kennen.
„En hoe maakt Haas het?”, werd mij enkele malen gevraagd; door lieden, die kortgeleden met Aruba’s dokter Hazenberg op St. Maarten en St. Eustatius kraaltjes gezocht hadden langs het strand. De dokter bleek in deze kralen nogal geïnteresseerd; het waren ruilvoorwerpen uit de slaventijd, meende men, en na goed zoeken, vond je ze aan het strand. Op St. Eustatitus overigens waren de herinneringen aan Aruba zeker niet minder. De eerste burger van dit helaas zo verwaarloosde eiland is een geboren Arubaan, drs. Mike J. Boekhoudt, die sinds enige tijd administrateur van St. Eustatius is en daar in zijn gastvrije woning de gaande en komende man laaft en voedt. En met wie zaten wij in het 4-persoonsvliegtuigje op weg naar de Concordia-airport, de gras-strip waar heel kleine vliegtuigjes op St. Eustatius kunnen landen? Het was niemand minder dan de heer Spit, op ons eiland nog wel bekend, en thans onderdirecteur van de sociale verzekeringsbank is. Als zodanig bracht hij het eerste bezoek van zijn leven aan St. Eustatius.
Hoe ver Beneden- en Bovenwinden ook uiteen liggen, banden zijn er genoeg. Wij zagen op St. Maarten 400 auto’s aan de Nederlandse kant, 400 bij de Fransen — nogal wat auto’s met Arubaanse nummerplaten rijden. Meer dan van Curasao. Auto’s van Bovenwinders, die hier hebben gewerkt en hetzij layoff bij de Lagó hebben gekregen, hetzij om andere reden zijn gerepatrieerd. Op een paar uitzonderingen na waren het nummerplaten van 1961. (Daar er geen autobelasting bestaat op St. Maarten, behoeft men aan het einde des jaars dus geen andere plaat te kopen).
Er werd ook bijzonder veel gebouwd. Naar wij hoorden, veel door Bovenwinders, die op Aruba gewerkt hebben en met een uitkering of spaargeld naar St. Maarten terugkeerden. Met het oog op de toekomst van St. Maarten is dit nog niet zó gek. Wij voorzien,
10
dat er daar binnen afzienbare tijd héél wat werk zal zijn. Wie enkele jaren niet „boven” is geweest en zich nog herinnert, hoe het vroeger was, kent het van leven bruisende St. Maarten niet terug. Door een van auto’s krioelend Voorstraatje zoekt men zich een weg naar de Pasanggrahan — nog altijd een der beste hotels ter plaatse, thans onder leiding van een Noordamerikaan, want gouvernementslogeergebouwen bestaan er alleen nog op Saba en St. Eustatius. De pasanggrahan is sterk uitgebreid en zit — in het seizoen — tjokvol. Seaview, vroeger waar men lakens moest meebrengen, is thans een Ie klas hotel geworden met een privé bad in elke kamer en een patio onder geboomte, waar men op Aruba van watertandt, eigen strand e.d. De welbekende restaurateur Overmeer, vroeger van het Zee manshuis op Curagao, later op de Antilia, voert hier de scepter. Lido, enkele jaren geleden niet meer dan een havenkroeg, is thans een restaurant, met bar, en tevens hotel. Er zijn enige kleinere guesthouses verspreid door de stad. Gezaghebber J. J. („ik ken geen problemen) Beaujon liet ons de plek zien, waar een nieuw bungalowhotel komt — 3 miljoen dollar. — Dat was op de Lowlands, een streek, die vroeger niet toegankelijk was. Dit hotel komt. Is het er, dan heeft St. Maarten meer hotelbedden dan Aruba, meer zelfs dan Curagao.
Vandaar dat wij hier de aandacht eens op vestigen willen.
J. HARTOG
(Nadruk verboden)
OOK STUDIESTEUN UIT ANDERE KRINGEN AAN BURSALEN ?
Ook studiesteun uit andere kringen aan bursalen?
Gedurende een aantal jaren reeds stuurt zowel de eilandelijke als de landsregering bursalen naar Nederland, teneinde zich (verder) te bekwamen in beroepen, waarvoor op de Nederlandse Antillen geen verdere opleiding bestaat. Hieraan wordt uiteraard tegenover deze financiële steun van de overheid, aan de studerenden zekere eisen gesteld, terwijl ook de ouders van deze jongelui theoretische verplichtingen op zich nemen, voor het geval de uitgezonden studerende zijn opleiding voortijdig afbreekt, dan wel om hem moverende redenen terugkeert zonder zijn of haar studieopdracht te hebben vervuld. Deze uitzending van studerenden heeft aan de begroting van de Nederlandse Antillen grote verplichtingen gesteld. Momenteel bevinden zich in totaal omstreeks 1.000 Antiliaanse studerenden in Nederland.
De vraag is herhaaldelijk gesteld, in hoeverre uit andere overheidskringen bijgedragen kan worden in welke vorm dan ook aan deze uitzending van studerenden. Het is n.l. veelal zo, dat de overheid slechts die beurzen verstrekt aan studerenden, waarin bij haar zelf gebrek bestaat. Met andere woorden aan de noden van handel en industrie kan (nog) niet worden voldaan bij de verstrekking van beurzen. De enige instelling buiten de overheid die hieraan aandacht heeft besteed, is de Lago Oil and Transport Co., Ltd., die jaarlijks zelf een aantal beurzen verstrekt en studie-opdrachten verleend met financiële steun, die daarvoor uitsluitend door haar wordt verstrekt. Ons inziens, en hierbij worden wij door belangrijke personen in handels- en industriekringen, zowel als bij de overheid zelve, gesteund, dient er naar gestreefd te worden, dat uit buiten overheidskringen, op de Antillen, c.q. op Aruba, een Stichting wordt opgericht, met het doel, te onderzoeken, in hoeverre in commerciële en industriekringen, de noodzaak bestaat tot steun in de vorm van beurzen en controle op de besteding van de eventueel door deze Stichting te verlenen beurzen aan studerenden. Vooropgesteld dient te worden, dat het niet mutatis mutandis noodzakelijk is, dat studerenden worden uitgezonden, en bovendien, dat
mochten zij wel worden uitgezonden, het niet noodzakelijk is deze naar Nederland te sturen. Het zou kunnen blijken, dat opleidingen door de Vedenigde Naties en andere organisaties worden geauspicioneerd, op Porto Rico, in Venezuela, op Jamaica, etc.
De Stichting zou uiteraard fondsen dienen te verzamelen voor haar werkzaamheden, en wij hebben vertrouwen, dat hiervoor wel middelen kunnen worden gevonden. Bovendien zou een beroep kunnen worden gedaan op de minister van financiën, teneinde te onderzoeken, of een dergelijke Stichting in aanmerking kan komen voor een of meerdere aandelen in de landsloterij.
De groepen, die mogelijkerwijze als medeoprichters voor dit streven kunnen worden gevonden, zouden kunnen worden gezocht bij de Aruba Lions Club, De Rotary Club, het A.N.V. Afdeling Aruba, de Sticusa, Volksuniversiteit, de Arubaanse Vereniging voor Handel en Industrieën, de Kamer van Koophandel en Nijverheid op Aruba, en grote werkgevers zoals Lago, Elmar, het Aruba Caribbean Hotel, etc.
Personen, die meerdere inlichtingen willen of adhesn. willen betuigen, worden verzocht deze te richten aan „Studiesteun aan noden in beroepen bij Handel en Industrie,” p/a de redactie van dit blad.
K. L00NSTRA
STEEL CONSTRUCTION MACHINE REPAIR Electrical Installation Plumbing & Pipefitting
Selling Agents
P.O. Box 72 - Oranjestad - Tel. 1575 ARUBA, N.A.
1.1
MEMORY OF LLOYD
Memory of Lloyd G. Smith honored On September 16, the Lt. Governor of Aruba unveiled the bust of Lloyd G. Smith, former president of Lago Oil and Transport Co., Ltd., who died in 1958.
Present were Mr. Smith’s widow and other relatives of the late Mr. Smith.
G. SMITH HONORED
The bust faces the southcoast of Aruba on Lloyd G. Smith Boulevard, in front of the Cultural Center.
The initiative for the construction of the bust of Mr. Lloyd G. Smith was taken by the Executive Council of Aruba in the name of the entire Aruba population.
Aan:
De Redactie van maandblad ’’Echo of Aruba” Postbus 200 St. Nicolaas Aruba
Mime neren, . ,
Het bestuur van de A.N.A.A.B. - afdeling Aruba, heeft kennis genomen van Uw artikel „Begrotingstekorten Eilandgebieden” in Echo of Aruba, no. 5 van mei 1961.
Wij hebben ons er over verbaasd, dat U, hoewel U de begroting „in de gauwigheid” heeft gezien, onmiddellijk klaar stond met de oplossing voor dit begro tingstekort.
Wij zijn van mening, dat, als U zich waagt aan een ingewikkelde materie als die van de begroting, voordat U een mening publiceert in een reprensatief blad als het Uwe, het beter zou zijn, eerst een diepgaande studie hiervan te maken. Waarschijnlijk zoudt U dan tot andere conclusies komen of de bedoelde suggesties geheel achterwege laten.
Namens het bestuur,
A. J. J. VAN VELZEN, voorzitter.
Dear Sir : You Cur ! Yours Truly,
Dit zijn de nijdige brieven, die men behoort te ontvangen volgens ’’Good Housekeeping”, als bewijs van juist volbrachte taak. Hoe dit zij, het blijft een feit, dat het ambtenarenapparaat te groot is en te veel kost. Zelfs de Ambtenaren Bond, de best geleide en sterkste vakvereniging in de Nederlandse Antillen, kan de feiten niet ontzenuwen, en doet daar dan ook, heel verstandig, zelfs geen poging toe.
Men kan er alle begrip voor hebben, dat deze vakvereniging zich weert, maar het wordt hoog tijd, dat de belastingbetaler zich gaat weren, temeer, omdat de beste troeven zich bevinden in de handen van de vakvereniging, gezien b.v. de sterke vertegenwoordiging in de wetgevende lichamen. Een goed geleide vakvereniging zorgt, dat de leden een hoge beloning krijgen op grond van nut en produktiviteit, niet op grond van traditie, anciënniteit en macht.
Kennelijk bevindt de Bond zich op de verkeerde weg door in te gaan tegen economische noodzaak. Overal elders nemen de kosten toe en dalen de inkomsten, wordt derhalve bezuinigd. Het ware te wensen, dat de Bond zich inzette vóór produktiviteit en efficiency. Zulks teneinde te komen tot een „goede huishouding , in het belang van de Nederlandse Antillen (en, incidenteel, van de Bondsleden zelf). rf.DACTIE
VENEZUELAN OIL SITUATION
Recently elections were held in a oil workers union in Maracaibo. The candidates of the Acción Democrática won five of the seven seats on the executive committee and only two seats fell in the hands of the communist or affiliated parties. With this defeat the trend has been reversed. It has become clear to all Venezuelan petroleum workers that communists are singularly inept to serve in the practical field, for one thing because they do not want to serve, but to dominate, for another because they do not intend to pursue the interests of the workers, but of imperialistic Russia, and lastly because their philosophy of life is ill-conceived, false and contrary to facts. This philosophy may have some attraction to backward communities, but it does not fit in a modern state. In Maracaibo the communists lost their last bulwark. Their decline shows that the Venezuelan people are taking over responsibilities, lt is of importance that level-headed, capable persons take over the leading positions in the oil industry,
Decause the direct exports of Venezuela oil show a iecline in the first half of 1961.
The outlets to U.S.A. dropped 35.000 barrels a day, L_ o_4-u A ar non h/d and to Central America
45.000 b/d. „ _ . .
Still, the net increase of exports to areas of Central America was 70.000 b/d, due to inclusion of Aruba and Curasao.
The exports to England were off 2.000 b/d, but the exports to the Netherlands increased with 37.000 b/d.
From this we conclude that the Netherlands Kingdom in total cooperated strongly with Venezuela to keep its exports on an even level, resulting in a dip of only 0,4% as compared to the first half of 1960.
Undoubtedly, our cooperation in the recovery of the Venezuelan economy would be more effective still, if only trade barriers, such as ’’derechos antillanos” were removed, which would be to a high degree in the interest of the Venezuelan population.
12
De schrijver van onderstaand artikel, de heer E. W. Ostreig, heeft jarenlang in Nederlands-lndië gewerkt, laatstelijk als Hoofdredacteur en Adjunct-Directeur van het Persbureau Aneta, dat de vertegenwoordiging had van Reuter’s News Agency, het Franse persbureau Havas, het Deutsche Nachrichtenbüro en United Press. Daarna was schrijver Chef van het Haagse Bureau van de Wereldomroep, Hoofdredacteur van het maandblad Oost en West, kroniekschrijver van het Nederlands Maandblad enz.
Het doet ons bijzonder veel genoegen dat de Heer Ostreig er in heeft toegestemd om medewerker te worden aan de ’’Echo of Aruba”, In de eerste plaats omdat zijn reeds lang erkende capaciteiten ten goede komen aan onze lezers, maar toch ook wel, omdat de motieven, die deze all-round journalist er toe brengen zijn steun te verlenen aan dit blad, bevestigen, dat de stem van Aruba gehoord wordt In het buitenland. Wij verwelkomen de heer Ostreig van harte In onze groep.
HAAGSE NOTITIES
E. W. OSTREIG
(Van onze correspondent)
Aan het rapport dat de Nederlandse Werkgevers Missie naar de Nederlandse Antillen begin september heeft uitgegeven, heeft de Nederlandse pers de aandacht geschonken die het ruimschoots verdient. Slechts enkele bladen echter hebben er ook een commentaar aan verbonden. O.a. het Algemeen Dagblad, een Rotterdams ochtendblad van liberalen huize. Dit commentaar onder het opschrift „Verre Vriend” hield een ongezouten kritiek in op het gebrek aan belangstelling dat nog altijd in Nederland bestaat voor de Transatlantische landen, die samen met Nederland het Koninkrijk vormen. „De band die ons land met de Antillen verbindt, is uiterlijk sterk en bezegeld door het Statuut van 1954” — schreef het Algemeen Dagblad. „Er zijn evenwel maar bitter weinig Nederlanders voor wie die band levende werkelijkheid is.” Dat is betreurenswaardig, vindt de schrijver. En het zou z.i. kunnen uitlopen op de onverschillige mentaliteit zoals die voor de oorlog onder het gros van 4e Nederlandse bevolking ten aanzien van Nederlands Oost-Indië heerste. Hoevele lesuren op de scholen zijn voor de oorlog aan het oude Indië gewijd Wat is er niet alles verzuimd om ons meer dan elementaire kennis van dat verre land bij te brengen? „En nu? Voor hoevele Nederlanders vormen de Antillen thans een begrip dat uitgaat boven oudbakken gedachten? Hoevelen bezitten thans van de Antillen, en ook van Suriname, een kennis die te vergelijken is met hun kennis van eigen land, van Europa ? Men zou wensen” — zegt de schrijver — „dat op onze scholen beide rijksdelen een meer dan normale belangstelling kregen.”
„Men zou tevens wensen, dat de Antillen en Suriname meer werden ingeschakeld in onze economische problematiek. Het rapport van de industriële missie acht het gewenst dat de organisaties van handel en industrie in Nederland en de Antillen zich gaan beraden over een blijvend contact. Het is In feite een schrikbarende ontdekking dat hier nog slechts van beraad sprake is — niet van een bestaand en reeds langdurig contact.” Aldus het Algemeen Dagblad.
Het belangrijkste acht de schrijver het, dat de Nederlandse industriële missie er de aandacht op vestigt dat op de Antillen kansen zijn voor vestiging van indus triële bedrijven. Zij ziet reeds thans redelijke mogelijkheden voor de confectie-, de schoenen- en de souvenirsindustrie. Een zeer grote markt ligt in de „nabijheid” van de Antillen: Noord-, Midden- en Zuid-Amerika. Er zijn Antillianen die een bijzondere kennis hebben van de Latijns-Amerikaanse markt.
„Hier ligt inderdaad de mogelijkheid voor verdere samenwerking tussen de rijksdelen in Europa en het westelijk halfrond” — zegt hij verder. Maar hij wijst er ook op, dat tussen de wensen die een missie kan uitspreken en het besluit om een aanbevolen stap te doen, vele bezwaren staan.
„Het zou evenwel bijzonder wenselijk zijn” — zo besluit hij zijn commentaar en hij heeft hierbij het oog zowel op de menselijke en de politieke verhouding van Nederland tot de rijksdelen op het westelijk halfrond als voor Nederlands eigen economische expansie — „als men van Nederland uit kans zou zien de Antillen een economische ruggesteun te geven die uitgaat boven leningen en schenkingen van Den Haag. In stee van dat over te laten aan Amerikaanse bedrijven, Amerikaanse toeristen, Duits en Italiaans kapitaal! In stee van toe te laten dat de Antillen ’’veramerikaniseerd” worden! Het feit dat de afgelopen jaren enkele Nederlandse ondernemingen eigen bedrijven op de Antillen gevestigd hebben, doet de hoop rijzen, dat dit gebied meer is dan een aangename pleisterplaats voor officiële missies. Ook meer dan een exotisch terrein waar allerlei instanties „geweest moeten zijn.”
Tot zover het Algemeen Handelsblad met zijn onbarmhartige kritiek. Wij tekenen hier nog bij aan, dat ter persconferenie waar het rapport van de industriële missie aan de pers werd uitgereikt, inderdaad ook nog mededeling gedaan werd van buitenlandse belangstelling voor de Antillen. In de herfst — die nu intussen al begonnen is — vertrekt er een Westduitse industriële missie naar de Antillen en er zijn Japanse plannen om een vloot van 100 zeewaardige schepen voor de tonijnenvangst van Cuba naar de Antillen over te brengen. Deze plannen waren op het moment dat de mededeling gedaan werd, reeds in een vergevorderd stadium.
In de laatste week van september is de kwestie van een eventuele toetreding van Engeland tot de E.E.G.
13
in een nieuwe fase getreden. Niet dan na moeizame discussies in de ministerraad. Wij hebben geen kijkje achter de schermen van de conferentiezaal kunnen nemen. Maar buiten die zaal was voldoende bekend, hoe de kaarten lagen. Het moet een harde strijd van vijf tegen een geweest zijn om het zover te krijgen, dat nu dan toch eindelijk spijkers met koppen konden worden geslagen. In de eerste helft van november zullen de eigenlijke onderhandelingen beginnen, en wel te Brussel. Dat is een van de punten, waarop Frankrijk met geen mogelijkheid wilde toegeven. Frankrijk vond het ook niet nodig dat de zes landen van de E.E.G. tegenover Engeland zoveel mogelijk één lijn zouden trekken. Frankrijk wenste niet dat de Europese Commissie bij de onderhandelingen zou worden betrokken. En Frankrijk had er overwegend bezwaar tegen dat Spaak als leider van de onderhandelingen zou optreden. Uiteindelijk is er toch van alle kanten wat water in de wijn gedaan, waardoor de wijn — laat ons hopen — niet helemaal verwaterd zal zijn. In elk geval krijgt Frankrijk in zoverre zijn zin, dat op 10 en 11 oktober een voorbereidende conferentie zal worden gehouden te Parijs. En de Duitse Bondsregering heeft gedaan gekregen, dat wanneer de eigenlijke onderhandelingen te Brussel met succes bekroond zijn, de ondertekening van de overeenkomst te Bonn zal plaatsvinden. Op één punt waren alle zes landen het met elkaar eens, namelijk dat Engeland zijn wensen zou verduidelijken betreffende
NEW TEAM AT LAGO TAKES OVER REINS
Effective October 1, Aruba’s principal industry, Lago Oil and Transport Co. Ltd., and as a consequence of the retirement of Odis S. Mingus, President from 1957, changes have taken place in the Management of the Company.
Mr. W. A. Murray, Vice President and General Manager, became president. Mr. F. C. Donovan, Staff and Services Superintendent became Vice President and General Manager. Mr. M. E. Fisk, Process Department Superintendent became Staff and Services Superintendent as well as a member of the Lago Board. Other promotions were given to Mr. G. L. MacNutt and Mr. J. R. Proterra.
On behalf also of the sponsor of our publication, the Editorial Staff of our publication wishes to congratulate the recipients of the promotions most sincerely, and expresses hope, that the new Management team at Lago will continue to be a socially minded employer and benefactor of the economy of the. island of Aruba.
drie belangrijke kwesties, met name: de landbouw, de Europese vrijhandelszone en het Britse Gemenebest. Daarover tast men namelijk nog in het duister. En het is van het hoogste belang het te weten, omdat — zoals in een artikel in „Economische Voorlichting” gezegd werd — het Britse initiatief een fundamentele wijziging zou kunnen brengen in het patroon van de Europese samenwerking.
Met de associatie van de Nederlandse Antillen zit het echter nog altijd niet glad. Uit de persberichten van eind september is U reeds bekend, dat de Ministerraad van de E.E.G. in principe wel akkoord is gegaan met de associatie van Suriname met de Euromarkt. Dat zou dan gaan op dezelfde basis als waarop de voormalige Franse, Italiaanse en Belgische gebieden in Afrika met de E.E.G. geassocieerd zijn.
De associatie van de Antillen stuit echter nog steeds af op de bekende bezwaren van Frankrijk, dat ook hier het Franse belang zwaarder laat wegen dan het belang van de Gemeenschap. De Nederlandse vertegenwoordiging in de E.E.G. treft generlei blaam. Die geeft zich alle moeite om de zaak te bevorderen. Staatssecretaris Van Houten heeft in de E.E.G.-Ministerraad verklaard, dat Nederland in een bijzonder moeilijke positie komt als een beslissing over de Antillen nog langer uitblijft. Maar Frankrijk weet van geen wijken. De Antilliaanse olie ligt Parijs wel zeer zwaar op de maag — nog vóór zij haar gedronken heeft!
Jan Bodegoni & Co. Aruba
N.V.
★
Distributors and Agents of Quality Products such as:
’’FRIESCHE VLAG"
Milk Products
"MAXWELL HOUSE" Coffee
★
ZEPP LAMPESTRAAT - ORANJESTAD
14
ARUBA
EILANDSBEGROTING VOOR 1962
Heden is het ontwerp van de eilandsbegroting voor 1962 aan de Eilandsraad aangeboden. Het ontwerp bestaat uit 5 delen: de algemene begroting en de begrotingen voor D.O.W., W.E.B., Telefoondienst en het Administratiebureau Ontwikkelingsprojecten.
De begroting sluit zonder saldo. De ontvangsten, zowel als de uitgaven van de Gewone Dienst van de algemene begroting belopen f. 23.442.000,— (ongeveer gelijk aan 1961).
De belangrijkste punten zijn de volgende.
— De belastingen blijven op het huidige peil gehandhaafd, er worden geen verhogingen of nieuwe heffingen voorgesteld.
— Voorgesteld wordt de werkverschaffing per 1 januari 1962 te beëindigen daar de uitvoering van de urgentieprojecten aan velen werk zal geven.
— De onderwijsuitgaven liggen weer rond f. 500.000,hoger dan in 1961 en maken bijna 42% uit van de voor gewone uitgaven beschikbare middelen.
— De opname-capaciteit van de A.T.S. zal worden verhoogd van 150 tot 250 leerlingen per jaar. In verband hiermede zullen een tiental lokaliteiten moeten worden bijgebouwd. Voor 1962 is de bouw geraamd van één tekenlokaal en twee theorielokalen.
Voor kapitaalsuitgaven is een bedrag van rond f. 2.100.000,— geraamd, waarvan f. 800.000,— voor aanleg van wegen en riolen en ruim f. 700.000,— voor
scholenbouw. In hoofdzaak is dit laatste bedrag bestemd voor de bouw van het Collegio Arubano, en uitbreiding van de A.T.S., van de St. Martinusschool te Paradera, van de St. Aloysiusschool te Noord en van de Prins Bemardschool te Brazil. Een aanvang zal worden gemaakt met de bouw van een Mulo-kopschool voor het Prot. Christ. Onderwijs te Oranjestad.
Tot de overige kapitaalsuitgaven behoren de aankoop van een loodsboot, aanleg van erfscheidingen bij volkswoningen en kapitaalverstrekkingen aan de bedrijven. Een bedrag van f. 25.000,— is bestemd voor aanleg van nieuwe waterleidingen, terwijl f. 100.000,— is uitgetrokken voor vergroting van het kabelnet van de Telefoondienst. De capaciteit van de telefooncentrale te St. Nicolaas zal worden vergroot met 200 lijnen, waarmede een bedrag van f. 40.000,— is gemoeid.
De reinigingsdienst wordt gestadig uitgebreid als gevolg van de huizenbouw. Het materieel zal daarom in 1962 met twee colectotrucks worden uitgebreid.
Bijzonder aandacht wordt door het Bestuurscollege gewijd aan de stijgende kosten voor sociale uitgaven. Zo is voor verpleging en verzorging van on- en minvermogenden voor 1962 f. 500.000,— geraamd, tegen een werkelijke uitgaaf in 1960 van f. 368.000,—. Het B.C. stelt zich voor om na te gaan in hoeverre het mogelijk is tot bezuiniging te geraken zonder aan de geneeskundige hulp als zodanig afbreuk te doen.
BLAADJES UIT EEN AMSTERDAMSE BLOKNOOT
De filatelist voor het loket
Wie in de rij staat voor een filatelistenloket in een Nederlands postkantoor, doet dat gewoonlijk om Antilliaanse postzegels te kopen. Een enkele keer is er een nieuwe uitgifte van Nederlands Nieuw Guinea, die ook verkrijgbaar wordt gesteld aan deze loketten. Maar de Surinaamse postzegels zijn er niet meer bij. Dat verdriet de Nederlandse verzamelaar kennelijk. De Antillen en Suriname waren een geliefd verzamelobject voor de Nederlandse filatelist. Temeer nu de belangstelling voor Indonesië sterk is gedaald, al was het alleen maar door de omstandigheid dat er weinig post meer uit Indonesië komt om die belangstelling te wekken. Is eenmaal de belangstelling gewekt voor een verzamelgebied, dan is men ook wel bereid zich wat geldelijke offers voor de hobby te getroosten. In de Verenigde Staten zijn tien miljoen postzegelverzamelaars; men zegt dat er daarnaast nog een miljoen verzamelaars in dat land zijn, die postzegels uitsluitend als be leggingsobject bijeengaren.
De Amerikaanse postzegelhandelaar Lehmann kent die markt van elf miljoen verzamelaars. Hij heeft zich met typische Amerikaanse zakenflair de alleenverkoop weten te verwerven van een jong land als Ghana. Door een overeenkomst met de regering van deze Afrikaanse republiek af te sluiten heeft Lehmann kans gezien de gehele buitenlandse afzet van de postzegels van Ghana in handen te krijgen.
Lehmann heeft naderhand een overeenkomstig contract weten af te sluiten met de regering van Suriname. De Surinaamse postzegels verdwenen bij de verzamelaarsloketten van de Nederlandse postkantoren, maar de vertegenwoordiger van Lehmann in Nederland bood de zegels bij de postzegelhandel aan. Ze zijn er met die tussenschakels niet goedkoper op geworden.
Daar is het niet bij gebleven. Lehmann heeft uiteraard nogal wat invloed op de aard van de uitgifte; het gaat nu eenmaal om de verkoop aan verzamelaars, de frankering van brieven in het land zelf is niet bijster
15
"interessant voor Lehmann. In Ghana heeft het dan ook niet ontbroken aan nieuwe, kortstondige uitgiften. Een nieuw verzamelgebied, aantrekkelijk voor een groot aantal filatelisten, wil Lehmann daar ten volle van profiteren, dan moet hij zorgen, dat de filatelisten veel kopen. En dus: véél uitgiften!
En nu gebeurt, terwijl de heer Lehmann nog altijd tevreden naar zijn statistieken kijkt, hetzelfde wat een aantal Oosteuropese landen hebben ervaren, die terwille van de deviezenwinst de ene serie postzegels na de andere drukken. Die vele, vele uitgiften zijn geen filatelistische gebeurtenis meer. De verzamelaar voelt het als een soort belasting. Een tijd lang blijft hij nog meedoen, maar het gaat niet van harte meer. Hij neemt zijn verzamelgebied niet serieus meer. Hij zal straks iets anders zoeken, en misschien de verzameling pogen te verkopen.
Voorzichtig aan heeft Lehmann het aantal Surinaamse uitgiften vergroot. De ruimtevaarders Gagarin en Shephard hebben hem echter verleid tot niets meer of minder dan een soort stunt. Het viel niet helemaal in te zien, waarom juist Suriname nu postzegels moest uitgeven, gewijd aan de Rus Gagarin en de Amerikaan
Shephard . Maar Lehmann had met advertenties
zijn kopers in Amerika rijp gemaakt. Zo rijp, dat er maar bitter weinig postzegels voor Suriname overbleven. Geen nood! „Zeldzame zegels” is de gevolgtrekking, men is niet bekocht. De volgende stap is dat er dan nog een voorraad bij wordt gedrukt — maar met afwijkende kleur. Nu is het zaak de zegels in de oorspronkelijke én in de afwijkende kleuren te bemachtigen. Weer stijgen de prijzen. Zodat op het ogenblik men al meer dan drie gulden kwijt is om in Nederland zegels te kopen.
Maar het gevolg is ook, dat de verzamelaars, niet meer zo erg gelukkig zijn met een verzamelgebied dat hen telkens voor allerlei onverwachte uitgaven stelt, door allerlei lichtvaardige uitgiften, waarvan de commerciële betekenis voor de heer Lehmann groter is dan de postale. Want hoeveel van de Gagarin- en
Shephardzegeltjes zullen tenslotte in Suriname op brieven worden geplakt?
De Antilliaanse zegels betekenen voor de Nederlandse verzamelaar nog altijd een aanlokkelijk gebied. Er zit afwisseling in — men heeft oude landhuizen op Curagao kunnen bewonderen, zich de problemen van de waterverzorging van Aruba kunnen indenken, bij het zien van de herdenkingszegels, uitgegeven ter gelegenheid van de in gebruikneming van de waterdestillatieinrichting in 1959, hotel Aruba Caribbean heeft een toeristische facet van het eiland getoond, kleurige zezels van vogels en vissen, zeer mooi uitgevoerd, hebben de albumbladen opgevrolijkt. En bij dit alles was er een zekere degelijkheid bij deze uitgiften, waardoor de zegels echte postale waardepapieren bleven.
Aanlokkelijk verzamelgebied dus voor de Nederlandse filatelist. Deze Antilliaanse zegels kan hij tegen kostprijs kopen aan de loketten voor verzamelaars. Men mag trouwens aannemen, dat ook de verzamelaars elders voldoende onderscheidingsvermogen bezit om het verzamelgebied te waarderen, waar men het zonder stunt van de handel stelt.
N.B.! Wellicht ten overvloede rest ons nu nog te vermelden, dat de Nederlandse filatelisten voor het samenstellen hunner collecties, alsook voor het completeren daarvan een goede richtlijn vinden in het Tropenmuseum te Amsterdam. In de daar aan de Nederlandse Antillen en Suriname gewijde afdelingen zijn namelijk de collecties postzegels dezer gebieden in extenso opgenomen, die als het ware een keurcollectie vormen, voor de liefhebber om van te watertanden! Dat vooral de jeugd hier grote belangstelling voor heeft laat zich denken en men kan er dan ook iedere dag vele jongelui vinden, die niet alleen de zegels bewonderen, maar die ook dikwijls aantekeningen maken. Overbodig te zeggen, dat ook met dit facet de belangstelling bij de Nederlandse jeugd voor de Antillen en Suriname danig wordt gewekt en levendig gehouden.
THE ARUBA TRADE & INDUSTRY ASSOCIATION
invites all members
in San Nicolas as well as other members of the Business Community in General in the San Nicolas area to a
Contact Meeting
which will be held at
HOTEL ASTORIA on November 3th, 8.00 p.m.
16
Aruba Trading Company ★
An Extensive Variety
French Perfumes and
Colognes
Scottish Cashmere Sweaters Original Royal Delft Blue (Vases, Wallplates, etc.) BONDED LIQUORS
The first smash in the economy class:
LARK by Studebaker
The first convertible in the economy class:
LARK by Studebaker
Ask for a test drive at the exclusive distributors for Aruba:
Artumo M. Arends
Korteweg 2-4 - Oranjestad - Aruba Phone 1074-1073
N.Y. Electriciteits-Maatschappij Aruba ’’ELMAR”, Oranjestad, Aruba
THE ELECTRIC POWER COMPANY OF ARUBA
★
offers attractive facilities for new industries and an experienced technical staff for your electrical problems
aruba
CARIBBEAN
New "escape" spot for pleasure seekers! A completely different resort hotel - the flavor of the West Indies mixed with a dash of Holland hospitality-on an island
famed tor its beauty and heavenly weather I
• FREEPORT SHOPPING—wonderful savings 1
• Excitement m a thrilling Casino!
• 1500 feet of the whitest sand beach
• Unique raised pool; Cabana Colony
• Delightful studio guest rooms
• Incomparable food • Cocktail lounge
• Klompen Klub for dancing and entertainment ' PUIS-new sights to see, and excellent swimming,
surf-riding, sailing, fishing, golf and tennis I Beautifully Illustrated full color brochure on request.
OM THB ISLAND OF ARUBA » NETHERLANDS WEST IWQH
2
Texas Furniture Store
The Foremost Furniture Store in Aruba
Specializes - amongst other - in furniture from Holland in many beautiful styles and combinations
PHONE 1083
Texas Furniture Store
EMMASTRAAT 6A ORANJESTAD
De Wit’s Stores
ARUBA
ARUBA CARIBBEAN GIFTSHOP ARUBA CARIBBEAN CABANASHOP ESSO CLUB BOOKSTORE ARUBA POST ARUBA BOOKSHOP
Mainoffice, Nassaustr. 94, Oranjestad, Aruba
Booksellers - Prinfers - Publishers - Importers of Toys and Gif is